Geluidsfragment
Stok
alleen is maar alleen,
waar kun je dan heen?
er waren ook dingen dat je dacht:
is dat nou alles?
je stond ook alleen
en daarom had ik een stok en daar leunde ik op.
dat had ik nodig.
dan voel ik me stevig
en dankbaar dat ik nog leven mag.
zo leef je toch maar door.
hou vol, hou die stok vast.
dat kleine mooi kan je toch nog genieten.
ik kan het leven niet begrijpen, maar dat is ook niet nodig.
dan neem ik de stok.
dat vind ik zo fijn, daar leun ik op
en dan ben ik toch een mens.
en ik leef er door en ik steun erop.
en dan weet ik precies hoe ik moet gaan.
die stok, die heb ik altijd bij me.
ik hoop dat ik het blijf.
ik leun op een stok.
ik had hem gevonden
ergens.
(Uit ‘Een beetje boos mag best’, een bundel met teksten van mensen met dementie)
